خلاصه ای از کتاب توتم پرستی دکتر شریعتی

هنوز هم توتم پرستیم. هرکسی توتم خودش را دارد. از میان اشیاء عالم، هر کسی خود را با یکی از آنها خویشاوند می یابد و احساس می کند که میان او و آن پیوندی مرموز حس می شود و در وصف نمی گنجد و آن توتم اوست. شخصیت خویش را در توتم خویش احساس می کند؛ خود را در آن می بیند: جایگاه آن خود حقیقی و راستین و پنهانی و صمیمیش را در توتمش می یابد. «توتم» هر کسی «خود» اوست که در خارج از وی، وجود یافته و مجسم شده است.

توتم پرستی- نوشته دکتر علی شریعتی- صفحه 1

 

#یک_دقیقه_مطالعه

#بریده_های_کتاب

دل چیست؟ دل آن آدم فهمیده اهل دردِ خوبِ با حالتِ لطیف و .... است که در اعماق درون بعضی موجودات راست بالای دو پا مخفی است.

اما آن تکه ماهیچه خون آلود تلمبه مانند هم که جزء احشا جاندار است و مثل یک مشتِ خونین، توی قفسه سینه همه آدمها و حیوانها هست، اسمش را دل گذاشته اند تا آنها که دل ندارند و اصلا نمی فهمند چیست، عقده پیدا نکنند و خیال کنند که دل همان رفیق قلوه است...

توتم پرستی-دکتر علی شریعتی- صفحه 9

 #یک_دقیقه_مطالعه

#بریده_های_کتاب

راستی این ترازودار عدالت چرا چشمهایش بسته است؟ چشمهایش را بسته اند تا نفهمد که در ترازویش چیست؟ اگر می دید که عدالت این همه ابلهانه و زشت نمی بود. عدالت را می گویم و نه ستم را. ستم که حسابش پاک است. ستم که چشمهایش بسته نیست؛ چهار چشمی دنیا را می بیند و همه را می پاید و هرگز اشتباه نمی کند.

آن فرشته عدالت است که مثل خر عصاری و اسب درشکه، چشمهایش را بسته اند تا نبیند که دیو در ترازویش چه می گذارد و کفه ها را عوضی می چیند. تا هرگز نفهمد که شاهک ترازو به دست او، چه ها که نمی کند. تا نبیند که ترازویش را زنجیر کرده اند و از آن کاخ کج آویخته اند!

توتم پرستی-دکتر شریعتی- 13

 

عقل فقط دو کار بلد است: یکی اینکه می تواند «بداند»؛ دوم اینکه می تواند «کلکی سوار کند» و همین!

« فهمیدن کار عقل نیست» کار دل است!

توتم پرستی-دکتر شریعتی-  صفحه 10

 

 

اما آنها نماز اجاره ای می خوانند، روزه اجاره ای می گیرند. مثلا یکسال نماز به صد تومان! یکسال روزه به دویست تومان .... برای امواتی که در حیاتشان وقت نداشته اند خودشان انجام دهند ولی پولی داشته اند که بدهند و به نمازخوان ها و روزه گیرهای حرفه ای برایشان انجام دهند.

پدر پول بسوزد که در دستگاه خدا هم کار می کند، آن هم چه کاری!  جانشین پرستش می شود و پولدار همانگونه که برای دنیایشان کار نمی کرد و می خورد و بازوی کار را می خرید و کارگر را استثمار می کرد، پول می داد تا دیگران کار کنند، برای دینش هم این پرولترهای مذهبی را اجیر می کند و شکم روزه و اندام نماز و زبان قرآن را می خرد و پول می دهد تا دیگران بجایش خدا را عبادت کنند و او به بهشت می رود و ثواب نماز، روزه و قرآن و پاداش پرستندگان را در قیامت بچاپد.

توتم پرستی- دکتر علی شریعتی – صفحه 18